عشق نوشته...

محمود احمدی نژاد باز هم در صحن مجلس حاضر شد و توضیحاتی را ارائه داد. توضیحاتی به ظاهر قانع کننده و راهکارهایی که نشان از بیرون آمدن از این منجلاب اقتصادی را نشان داد. اما اینکه چرا این راهکارهای به ظاهر تاثیر گذار در 220 روز مانده به انتخابات ریاست جمهوری ارائه می شود خود جای بسی سوال است... اینکه این راهکارها را می توان در این مدت اندک عملی کرد را خود جناب رییس جمهور می داند. من که هنوز آن مصاحبه که ایشان گفتند «48 ساعت صبر کنید می خواهیم بساط  فقر و فساد را جمع کنیم» را به خوبی به خاطر دارم. مصاحبه ای در 8 تیر 84
اما روی سخن من با شماس جناب رییس جمهور این 48 ساعت کی فرا می رسد؟
مگر شما مهدی آخرالزمانی که میخواهی طی مدت 2 روز فقر و فساد بلاد اسلامی را ریشه کن کنی؟
سوال بعدی من از نمایندگان مجلس است.
ببینم مگر آیت الله خامنه ای نفرموده بود که سوال از رییس جمهور را تعطیل کنید؟ شما هم که به ظاهر تعطیل کردید و گفتید به حرمت رهبر دست از این کار کشیدید پس این حضور دوباره احمدی نژاد و توضیحات دوباره وی درباره اوضاع اقتصادی مملکت دیگر چه بود؟
دوباره برگردیم سمت رییس جمهور
جناب دکتر احمدی نژاد شما که با بیش از 20 میلیون رای پاستور نشین شدید چرا حاضر نشدید به سوالات نمایندگان مجلس پاسخ دهید؟ مگر غیر از این است که این افراد نمایندگان 75 میلیون ایرانی هستند. شمایی که حاضر به جواب دادن نشدید به نظر من دست ردی زدید بر سینه 75 میلیون ایرانی و واضح گفتید که من وقت برای شما ندارم. خب بگویید کی وقتتان آزاد می شود تا ما بتوانیم ملاقاتتان کنیم. گرچه می دانم سرتان در فلسطین و لبنان و سوریه مشغول است. مملکت ما که مشکلی ندارد. اکنون باید به دیگر بلاد اسلامی رسید که اوضاع نابسامانی را تجربه می کنند. من به نمایندگی از ملت ایران به شما خسته نباشید می گویم. راستی شنیدید که شیعیان را در پاکستان قتل عام می کنند؟ سکوت ایرانیان بسی برای من جای تعجب دارد. انگار ما منتظریم در غزه بمبی منفجر شود تا بریزیم در خیابان ها و شعار مرگ بر اسرائیل سر دهیم... هم کیش و آیین خودمان (شیعیان) را قتل عام می کنند و صدای هیچ کس در نمی آید.
حالم از این همه تبعیض و منافع شخصی بهم میخورد. من یه نوبه خودم اظهار تاسف خودم را در وقایع اخیری که در کشور پاکستان رخ داده است ابراز می کنم. گرچه که فایده ای ندارد. ابراز تاسف به چه کار آنها می آید