در گفت و گو با شاهین رهنما مطرح شد:دغدغه نان داشتن باعث می شود که ما نتوانیم آزادانه به کار خود بپردازیم
در ابتدا خود را برای خوانندگان ما معرفی کنید.
شاهین رهنما متولد سال 1354،کارشناس هنرهای تجسمی، فرهنگی، کارشناس شعر و موسیقی صدا و سیمای استان گیلان، عضو خانه ی شاعران ایران، عضو انجمن نویسندگان کودک و نوجوانان ایران.
مختصراً درباره سبک شعری خود توضیح دهید.
به دلیل اینکه زمینه کاری من گسترده می باشد جواب دادن به این سوال کمی مشکل است اما من در همه ی قالب ها از جمله نیمایی، غزل، رباعی شعر سروده ام. اما در شعرهای کودک و نوجوان اکثرا در قالب های چهارپاره ونیمایی کار کرده ام و در شعرهای بزرگسال نیز از غزل بهره برده ام.
چند اثر از خود بجاگذاشته اید؟
بیش از بیست عنوان کتاب به چاپ رسانده ام در زمینه های شعر و داستان در گروه های سنی مختلف. بعضی از کتاب های من کتاب سال ایران شدند که از جمله این کتاب ها می توان به سبزتر از بهار در سال و آبی لبخد اشاره کرد.
به نظر شما شعر و شاعری در شهرستان رودبار از چه جایگاهی برخوردار است؟
رودبار همیشه در تمامی زمینه ها حرفی برای گفتن داشته است البته با حساسیت های خاص خودشان.
یک شاعر و یا نویسنده نیازمند چه حمایت هایی است؟
مطمئنا دغدغه ایی غیر از نوشتن نباید داشته باشد ولی متاسفانه در کشور ما اینگونه نیست. دغدغه نان داشتن باعث می شود که ما نتوانیم آزادانه به کار خود بپردازیم. اگر فضای مناسبی در جهت امنیت شغلی فراهم شود قطعا در کشور شاهد اثرهایی بهتر خواهیم بود.
از نظر شما ویژگی های یک شعر و شاعر خوب چیست؟
شعر آن باشد که از دل خیزد و ریزد زلب. شاعر باید دل خویش را شریک واژه هایش کند و واژه را باید از فیلتر دل خود عبور بدهد. هر که این کار را انجام دهد آثارش بیشتر به دل خواهد نشست و تاثیر فراوانی خواهد داشت. و اما شاعر خوب به شاعری می گویند که بتواند با تمام سختی هایی که وجود دارد معتدل و مقاوم کار کند و در هر شرایطی اخلاق را فراموش نکند. زیرا مسئولیتی که شعرا دارند قابل مقایسه با سایر رشته ها نیست و وظیفه دارند بگونه ای قلم بزنند که سرمشق مناسبی برای دیگران باشند.
چطور می توان از شاعران کودک و نوجوان حمایت کرد؟
این عزیزان جامعه بسیار زیبا نگاه می کنند و اصلا توقعی نداشته و خیلی راحت تر نسبت به شاعران بزرگسال به شعر نگاه می کنند. زیرا سعی نکرده اند که از حساسیت های سخت شاعران بزرگسال در کارهای خود استفاده کنند در نتیجه با اوضاع به راحتی کنار می آیند.
تاثیر شعر را در جامعه ماشینی امروز ما چطور می بینید؟
ما نیاز داریم که روحمان را زلال کنیم. وقتی در کنار چشمه ای به نظاره ی جریان آب می نشینیم لذت می بریم. در شعر نیز روح طبیعت در آن جاریست و اگر صادقانه سروده شود می تواند بسیار تاثیرگذار و مفید باشد.
جایگاه شعر انتقادی سیاسی را چطور می بینید؟
همیشه شاعران مشکلات جامعه خویش را فریاد می کرده اند و این در تمامی ادوار و اقصی نقاط دنیا به همین شکل است. ما وظیفه داریم که فریادگر مشکلات جامعه خود باشیم.
سخن آخر:
رودبار را خیلی دوست دارم. نه به خاطر زیتونش بلکه رودبار را به خاطر رودبار بودنش، به دلیل اینکه بخشی از گیلان است ومردمان خوب و مهربانی دارد دوست دارم و خوشحالم که بعد از بیست سال به رودبار آمدم.
